Crthuky

Zeno (imperator)

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 425; Zenopolis in Isauria
Obitus: 9 Aprilis 491; Constantinopolis mediaevalis
Patria: Imperium Romanum Orientale

Principatus

9. Februario 474 – 9. Januario 475
Augusto 476 – 9. Aprili 491
Praecessor:
Successor:

Flavius Zeno fuit, qui natu Tarasis nominatus est, Imperator Romanus Orientalis a die 9 Februarii 474 ad 9 Aprilis 491 (cum intermissione 20 mensium annis 475-476).

De vita ante principatum |

Zeno natu Tarasicodissa (vel Trascalissaeus) nominatus est. Pater Codisa, mater Lallis nominabatur. quapropter ex natione Isaurium natus est, contemptu quasi barbarus a Constantipolitanis habitus est. ei autem Rusumblada fuit patria urbs, quae honore eius Zenonopolis nominata est. Illi pater veri similiter Kodisa nomine fuit (quod declarat Tarasicodissa patronimicum), mater Lallis, et frater Flavius Longinus, atque in matrimonium Arcadiam, cui nomen praeclara dignitate Constantipolitanum fuit, duxit. Etenim statua mulieris prope ad Thermas Arcadianas multa saecula steterat. Porroque est traditum vulgari sermone ei fuisse duos filios, Hilariam et Thaopestam, qui ad vitam religiosam se recepissent, sed historici scribunt filium Arcadiae solum fuisse Zenonem quendam. Tarasis autem veri similiter imperatori Zenoni Isaurico cognatus est, qui anno 447 Constantinopolin contra impetum Attilae defendit, et qui consul anno sequente creatus est.

Imperator Romanus Orientalis, Leo I, Tarasicodissam bonum militem esse vidit, cum milites meliores militibus Germanicis et Alanibus quaesivit.
Anno 466 Tarasicodissa coniurationem Ardaburii, filii magistri militum Flavii Aspari (unius ex Alanibus), detexit. Duos annos post Zeno dux optimus Leonis I dictus est. Bello in Thracia gesto Leo I Asparum depulit et Tarasicodissam magistrum militum fecit. Praeterea Tarasicodissa filiam Leonis I, Ariadnam, in matrimonium duxit. Ariadna filium Tarasicodissae peperit, Leonem II.
Tarasicodissa nomen suum in Zenonen mutavit. Zeno cum exercitu Romanorum orientalium Vandalos cum rege eorum, Geiserich, expulit ex Epiro et Hunnos Gepidesque ex regionibus apud Danubium. Cum Leo II imperator factus est, Zeno imperatoris socius factus est, quia filius in eo tempore infans fuit. Leone II mortuo 17 Novembris 474 imperator sine socio factus est.

De Zenone imperatore |

Zeno a populo natonis Isauricae causa non acceptus est. Mater uxoris sui coniurationem fecit, ut fratrem suam imperatorem ficat. Anno 475 frater eius, Flavius Basiliscus, imperator evocatus est. Quadecausa necesse fuit, Zenonem cum militibus Isauricis in Antiochiam in Syria fugere. Ibi 20 menses in castra mansit et delectum habuit. In Augusto anni 476 Zeno cum exercitu suo et exercitu alii ducis militaris Illi in Byzantium nullo repugnante invasit. Basiliscus in exilium in Phrygiam eiectus est et non multo most mortuus est. Postquam Zeno rursus imperator fuit et Odoacer, rex Gothorum, Imperatorem Romanum Occidentem expulit, Odoaker requisivit se, legatum Imperii Romani Orientalis, solum Imperium Romanum Occidentem regere. Zeno consilium accepit.

Mare Mediterraneum Vandalorum causa incertus fuit, quia Vandales urbes et naves diripuerunt. Quadecausa Zeno legatos Carthaginem misit, ut regem Geisericum confirmaret. Geiserich accepit et pax supra 50 annos mansit.
Theodoricus Magnus et Theodoricus Strabo Ostrogothi cum honoribus affecti sunt, ut Imperium Romanum Orientalem non temptarent. Tamen Theodoricus Strabo particeps coniurationis Verinae fuit, et Illum necare voluit. Anno 478 Illus coniuratio perdidit. Anno 484 seditio magna populi fuit, sed Zeno et Illus seditiosos vicerunt.

Mortuo Theodorico Strabo anno 481 Theodoricus, filius Theodemiris, dux militaris solus Ostrogothorum fuit. Anno 488 Zeno eum in Italiam misit, ut Theodoricus Italiam a Odoacere liberaret. Theodoricus in Italia regnum finxit.

De morte et successore |

Die 9 Aprilis 491 Zenon vitam cessit. Quia liber Zenonis ante Zenonem mortuus erat, Ariadna, vidua Zenonis, Anastasium nupsit. Itaque Anastasius fuit Imperator Romanus Orientalis.

Series imperatorum Constantinopolitanorum

379–395 Theodosius I • 395–408 Arcadius • 408–450 Theodosius II • 450–457 Marcianus • 457–474 Leo I • 474 Leo II • 474–491 Zeno • 475-476 Flavius Basiliscus • 491–518 Anastasius I • 518–527 Iustinus I  • 527–565 Iustinianus I • 565–578 Iustinus II • 578–582 Flavius Tiberius Constantinus • 582–602 Mauricius • 602–610 Phocas I • 610–641 Heraclius • 641 Constantinus III • 641 Heraclius II Heraclonas • 641–668 Constans II • 668–685 Constantinus IV • 685–695 Iustinianus II • 695–698 Leontius • 698–705 Tiberius III, Apsimar • 705–711 Iustinianus II • 711–713 Philippicus • 713–715 Anastasius II • 715–717 Theodosius III • 717–741 Leo III Isaurianus • 741–775 Constantinus V • 775–780 Leo IV • 780–797 Constantinus VI • 797–802 Irene • 802–811 Nicephorus I • 811 Stauracius • 811–813 Michael I Rhangabus • 813–820 Leo V Armenius • 820–829 Michael II • 820-822 Thomas Slavus • 829–842 Theophilus I • 842–867 Michael III • 842–866 Bardas • 866–886 Basilius I Macedonius • 886–912 Leo VI Sapiens • 912–913 Alexander • 913–959 Constantinus VII Porphyrogenitus • 919–944 Romanus I Lecapenus • 959–963 Romanus II • 963–969 Nicephorus II Phocas • 969–976 Ioannes I Tzimisces • 976–1025 Basilius II Bulgaroctonus • 1025-28 Constantinus VIII • 1028-34 Romanus III Argyrus • 1034-41 Michael IV Paphlagon • 1041-42 Michael V Calaphates • 1042 Zoë • 1042 Theodora • 1042-55 Constantinus IX Monomachus • 1055-56 Theodora • 1056–57 Michael VI Stratioticus • 1057–59 Isaacius I Comnenus • 1059–67 Constantinus X Ducas • 1067–78 Michael VII Parapinaces • 1068–71 Romanus IV Diogenes • 1078–81 Nicephorus III Botaniates • 1081–1118 Alexius I Comnenus • 1118–43 Ioannes II Comnenus • 1143–80 Manuel I Comnenus • 1180–83 Alexius II Comnenus • 1182–85 Andronicus I Comnenus • 1185–95 Isaacius II Angelus • 1195–1203 Alexius III Angelus • 1203–04 • Alexius IV Angelus • 1204 Alexius V Ducas • 1204–1222 Theodorus I Lascares • 1222–1254 Ioannes III Ducas Batatzes • 1254–1258 Theodorus II Ducas Lascares • 1258–1261 Iohannes IV Ducas Lascares • 1261–1282 Michael VIII Palaeologus • 1282–1328 Andronicus II Palaeologus • 1328–1341 Andronicus III Palaeologus • 1341–1347 Ioannes V Palaeologus • 1347–1354 Ioannes VI Cantacuzenus • 1355–1376 Ioannes V Palaeologus • 1376–1379 Andronicus IV Palaeologus • 1379–1391 Ioannes V Palaeologus • 1390 Ioannes VII Palaeologus • 1391–1425 Manuel II Palaeologus • 1425–1448 Ioannes VIII Palaeologus • 1448–1453 Constantinus XI Palaeologus

Series imperatorum Constantinopolitanorum

379–395 Theodosius I • 395–408 Arcadius • 408–450 Theodosius II • 450–457 Marcianus • 457–474 Leo I • 474 Leo II • 474–491 Zeno • 475-476 Flavius Basiliscus • 491–518 Anastasius I • 518–527 Iustinus I  • 527–565 Iustinianus I • 565–578 Iustinus II • 578–582 Flavius Tiberius Constantinus • 582–602 Mauricius • 602–610 Phocas I • 610–641 Heraclius • 641 Constantinus III • 641 Heraclius II Heraclonas • 641–668 Constans II • 668–685 Constantinus IV • 685–695 Iustinianus II • 695–698 Leontius • 698–705 Tiberius III, Apsimar • 705–711 Iustinianus II • 711–713 Philippicus • 713–715 Anastasius II • 715–717 Theodosius III • 717–741 Leo III Isaurianus • 741–775 Constantinus V • 775–780 Leo IV • 780–797 Constantinus VI • 797–802 Irene • 802–811 Nicephorus I • 811 Stauracius • 811–813 Michael I Rhangabus • 813–820 Leo V Armenius • 820–829 Michael II • 820-822 Thomas Slavus • 829–842 Theophilus I • 842–867 Michael III • 842–866 Bardas • 866–886 Basilius I Macedonius • 886–912 Leo VI Sapiens • 912–913 Alexander • 913–959 Constantinus VII Porphyrogenitus • 919–944 Romanus I Lecapenus • 959–963 Romanus II • 963–969 Nicephorus II Phocas • 969–976 Ioannes I Tzimisces • 976–1025 Basilius II Bulgaroctonus • 1025-28 Constantinus VIII • 1028-34 Romanus III Argyrus • 1034-41 Michael IV Paphlagon • 1041-42 Michael V Calaphates • 1042 Zoë • 1042 Theodora • 1042-55 Constantinus IX Monomachus • 1055-56 Theodora • 1056–57 Michael VI Stratioticus • 1057–59 Isaacius I Comnenus • 1059–67 Constantinus X Ducas • 1067–78 Michael VII Parapinaces • 1068–71 Romanus IV Diogenes • 1078–81 Nicephorus III Botaniates • 1081–1118 Alexius I Comnenus • 1118–43 Ioannes II Comnenus • 1143–80 Manuel I Comnenus • 1180–83 Alexius II Comnenus • 1182–85 Andronicus I Comnenus • 1185–95 Isaacius II Angelus • 1195–1203 Alexius III Angelus • 1203–04 • Alexius IV Angelus • 1204 Alexius V Ducas • 1204–1222 Theodorus I Lascares • 1222–1254 Ioannes III Ducas Batatzes • 1254–1258 Theodorus II Ducas Lascares • 1258–1261 Iohannes IV Ducas Lascares • 1261–1282 Michael VIII Palaeologus • 1282–1328 Andronicus II Palaeologus • 1328–1341 Andronicus III Palaeologus • 1341–1347 Ioannes V Palaeologus • 1347–1354 Ioannes VI Cantacuzenus • 1355–1376 Ioannes V Palaeologus • 1376–1379 Andronicus IV Palaeologus • 1379–1391 Ioannes V Palaeologus • 1390 Ioannes VII Palaeologus • 1391–1425 Manuel II Palaeologus • 1425–1448 Ioannes VIII Palaeologus • 1448–1453 Constantinus XI Palaeologus